خب ببین، فیلم "The Beautiful Game" که تازگیا از نتفلیکس اومده بیرون، یه جورایی همون قضیه "فوتبال فراتر از یه بازیه" رو داره ولی این دفعه خیلی واقعیتر و با دل و جونتر. داستانش راجع به یه تیم فوتبال بیخانمانهاست از انگلیسه که قراره برن جام جهانی بیخانمانها تو رم.
اولش که اسمشو شنیدم فکر کردم یه فیلم کلیشهای دیگه از این برد و باختهای ورزشیه، ولی وقتی نشستم پاش دیدم نه، انگار قضیه فرق داره. بازیگر اصلیش بیل نایگیه که اصلا خودش یه پا جذابه، خیلی خوب تو نقش مربی جا افتاده، یه جور آدم خسته ولی مهربون که میخواد به این بچهها یه فرصت دوباره بده. اون یکی بازیگر اصلی، مایکل وارد، هم خیلی خوبه، نقش یه جوون با استعداد ولی درد کشیده رو بازی میکنه که زندگیش یه جاهایی لنگ میزنه.
فیلم فقط راجع به فوتبال نیست، البته صحنههای فوتبالش بد نیست، ولی اصل قصه سر و کله زدن این آدمها با مشکلات خودشونه، با بیخانمانی، با گذشتهشون، با اعتیاد و این جور چیزا. خیلی از منتقدا هم گفتن فیلم یه جور "گرمای دلنشینی" داره و داستانش با اینکه شاید خیلی پیچیده نباشه ولی بازم آدمو جذب میکنه.
البته یه سری نقد هم بهش وارد کردن، مثلا گفتن یکم کلیشهای شده یا خیلی مسائل رو یه جا میخواد جمع کنه. یه جاهایی هم شاید ریتمش یکم کنده به نظر برسه. ولی به نظر من نکته مثبتش اینه که یه نگاه انسانی به این آدمها داره و نشون میده که پشت هر کدومشون یه داستانه.
یه چیز جالب دیگه هم که تو صفحه شنیده هاپدیاش بود اینکه فیلم با همکاری بنیاد جام جهانی بیخانمانها ساخته شده و حتی از آدمهایی که قبلا تو این مسابقات شرکت کردن هم به عنوان بازیگر فرعی استفاده کردن. این نشون میده که قضیه فقط یه فیلم سرگرمکننده نبوده و یه هدف بزرگتری پشتش بوده.
در کل اگه دنبال یه فیلم میگردی که هم یه کم حال و هوای فوتبالی داشته باشه هم یه چیزی تهش واست بمونه و به فکر ببرتت، "The Beautiful Game" میتونه انتخاب خوبی باشه. شاید شاهکار سینمایی نباشه، ولی یه فیلم گرم و دوستداشتنیه که ارزش یه بار دیدن رو داره، مخصوصا تو این روزایی که همه چی یکم سرد و بیروحه، یه کم امید و انگیزه گرفتن ازش بد نیست.